Mennica w Perth oskarżona o sprzedaż sfałszowanych sztabek złota

W dniu 6 marca 2023 roku mennica The Perth Mint została oskarżona przez Australian Broadcasting Corporation (ABC) o sprzedaż sfałszowanych sztabek złota swojemu największemu klientowi, Shanghai Gold Exchange (SGE). Oskarżenie o takiej skali należy uznać w świecie metali szlachetnych za zrzucenie bomby, gdyż może ono wpłynąć na dobre imię i relacje biznesowe jednej z najbardziej znanych mennic na świecie.

---

T he Perth Mint zaprzecza oskarżeniom pochodzącym z ABC News. Australijska mennica została również wsparta przez Shanghai Gold Exchange - rzekomą ofiarę fałszerstwa. Dodatkowo, London Bulllion Market Association (LBMA) ogłosiło audyt sztabek złota wyprodukowanych w Australii - co brzmi strasznie, ale to tylko środek ostrożności i standardowa procedura.

Z tego biorą się dyskusje na temat finansów oraz rozważania o potencjalnej aprecjacji ceny złota czy też zmianie punktu geograficznej ciężkości pomiędzy rynkami surowcowymi.

Ze względu na rozmiar zagadnienia poruszanego, zdecydowaliśmy się na podzielenie go na kilka osobnych części składających się na wspólną całość. Redakcja chciałaby przy tym zaznaczyć, iż rozłożenie informacji o złocie per se może być w związku z tym nierównomierna.

Kampania oszczerstw? Poważna sprawa? A może po prostu robienie z igły widły?

ABC oskarża The Perth Mint o rzekome domieszki

Musimy zacząć od materiału źródłowego, w dniu 6 marca 2023 roku reporterzy australijskiego nadawcy publicznego przedstawili zarzuty w programie "Four Corners". Jest to program telewizyjny, opisywany jako poświęcony "ujawnianiu skandali, wywoływaniu śledztw, rozpalaniu debaty i konfrontacji z tabu". ABC News opublikowała artykuł zatytułowany "Perth Mint sprzedała rozcieńczone złoto do Chin, została złapana i próbowała to zatuszować". Tytuł nie pozostawia miejsca do spekulacji, wydaje się być bardzo mocny, oskarżający, nie biorąc nawet pod uwagę innej możliwości. Stąd można przypuszczać, że ABC musi mieć silne dowody i dane, aby to poprzeć.

W końcu jest to australijski nadawca narodowy oskarżający znaną na całym świecie australijską mennicę, której właścicielem jest rząd Australii Zachodniej. Więcej - sama mennica ma swoje zobowiązania zagwarantowane prawnie przez rząd Australii Zachodniej w postaci Gold Corporation Act 1987.

Rolę USD jako waluty rezerwowej świata usankcjonowano prawnie dzięki układowi z Bretton Woods zawartemu w 1944r. Detronizowało to Funta Szterlinga z pozycji długoletniej dominacji, do roli zaledwie jednej z wielu walut w nowym systemie.

Link do wspomnianego materiału zamieszczamy poniżej, tak aby czytelnicy mieli okazję zapoznać się z nim.

https://www.abc.net.au/news/2023-03-06/perth-mint-gold-doping-china-cover-up-four-corners/102048622

Artykuł Angusa Grigga, Ali Russella, Stephanie Zillman i Meghny Bali zaczyna się od mocnych liczb. Jak wynika z rzekomo wewnętrznego raportu mennicy:

"Historyczna Perth Mint stoi w obliczu potencjalnego wycofania sztabek złota o wartości 9 miliardów dolarów po tym, jak sprzedała rozcieńczony lub "domieszkowany" kruszec do Chin, a następnie zatuszowała to, według wewnętrznego raportu."

"Raport szacował, że do 100 ton złota wysłanego na Shanghai Gold Exchange (SGE) potencjalnie nie spełniało surowych standardów czystości Szanghaju dotyczących zawartości srebra."

Wspomniane 9 mld dolarów to w tym przypadku dolar australijski (AUD). Nie wydaje się to oczywiste dla nieaustralijskiego czytelnika, a znak "$" wprowadza jeszcze większe zamieszanie. Na dowód powyższego, 9 mld podzielone przez 3,215 mln uncji trojańskich - czyli tyle ile mamy w 100 tonach - daje wartość bliższą cenie złota w AUD niż w USD. Nawet uwzględniając m.in. rabaty hurtowe i niższe ceny wynikające z długoterminowego zaangażowania.

Drugim punktem w kolejności, jest omówienie oczekiwań Szanghaju co do wysokiej czystości. ABC używa w tekście słowa "sztabki". Jednak później stwierdza, że:

"Perth Mint potwierdziła, że rzeczywiście otrzymała skargę klienta dotyczącą niewielkiej liczby sztabek złota o wadze 1 kg, ale że "ze względu na ograniczenia rządu chińskiego dotyczące eksportu złota z Chin, klient nie zwrócił sztabek (...) i dlatego obawy klienta nie mogły zostać zweryfikowane."

Nie jesteśmy purystami językowymi, ale w tym przypadku techniczne sformułowania mają znaczenie, ponieważ SGE działa w ramach swoich własnych standardów. Każdy główny rynek złota tworzy swoje własne standardy i wytyczne dotyczące dostawy. Definiuje się zatem wagę, kształt, znaki, metody odlewania, skład chemiczny, a nawet możliwe marginesy błędu. Niewielu klientów detalicznych ma potrzebę zagłębiania się w techniczne specyfikacje np. rynku LBMA, ale ci, którzy to robią, mogą łatwo odkryć, że ich 400-uncjowa (prawie 12,5 kg) sztabka złota o minimalnej próbie 995,0 może w rzeczywistości ważyć 10,9-13,4 kg (350-430 uncji).

---

Wiedząc powyższe, skupmy się na wymogach SGE. Są to standardy SGEB1-2019 Gold Ingot oraz SGEB2-2019 Gold Bar, zaktualizowane ostatni raz w 2019 roku, stąd uznawane za aktualne. Na czym polega różnica? SGE uznaje sztabki złota (bar/bars) jako 50 i 100 g a sztaby złota (gold ingot/ingots) jako 1 kg, 3 kg i 12,5 kg. Wymagania dla sztabek są bardziej restrykcyjne, a dla sztab rozluźniają się wraz z wielkością. Sztaby dzielą się na 4 kategorie, w zależności od stopnia rozdrobnienia, z wyjątkiem 1 kg, które muszą zachować najwyższy standard.

Ponieważ w języku angielskim istnieje wyraźne językowe rozróżnienie na „bars” i „ingots”, my zdecydowaliśmy się nie komplikować i w dalszej części tekstu pisząc „sztaby” i „sztabki” będziemy odnosić się do 1 kg lub większych rozmiarów. W każdym razie, ABC News powinno użyć słowa „ingots” a używało „bars” w odniesieniu do 1 kg. Stąd wytłumaczenie terminologii.

Kolejnym aspektem podanym przez ABC są chińskie restrykcje dotyczące eksportu złota. Ogólnie rzecz biorąc, takie ograniczenia istnieją. Chiński rynek złota jest bardzo płynny i zawsze jest głodny metali szlachetnych. Zazwyczaj import znacznie przewyższa eksport, jednak w obliczu pandemii, w 2020 roku chiński bank centralny i urząd celny zapowiedziały, że uproszczą procedury dla firm eksportujących złoto za granicę, w związku z załamaniem się popytu wewnętrznego na ten metal na chińskim rynku.

Dziś większość eksportu odbywa się przez Hongkong, choć niektóre wolumeny pochodzą z kontynentu. Nawet w styczniu 2023 roku miały miejsce pewne przepływy chińskiego złota do Szwajcarii. Należy jednak zauważyć, że wielkość importu znacznie przekracza eksport. Gdyby SGE zdecydowało się wysłać sztabki o których mowa do Australii w celu przeprowadzenia testów, mogłoby to podchodzić pod kategorię tymczasowego eksportu (z gwarantowanym zwrotem), zgodnie z przepisami Generalnej Administracji Celnej Chińskiej Republiki Ludowej. To prawdopodobnie wymagałoby trochę dodatkowej pracy papierkowej, ale nic poza zakresem dobrych działów finansów i logistyki.

Rozumiemy zatem, że Australijczycy mieli okazję przetestować złoto, jednak nie znamy miejsca, w którym testy zostały przeprowadzone.

Praktyki branżowe i nurkowanie w sprawozdanie finansowe

ABC kontynuuje wątek:

"Domieszka złota jest poniekąd akceptowaną praktyką w branży i nie jest nielegalna, ale stanowi wysokie ryzyko dla rafinerii, ponieważ obniża jakość kruszcu poprzez dodanie zanieczyszczeń takich jak srebro czy miedź. Śladowe ilości tych metali są dozwolone, ale plan Perth Mint - aby utrzymać się w standardzie przemysłowym 99,99 procent czystości - pozostawił jedynie minimalny margines błędu."

Rzeczywiście, domieszki złota są powszechną i legalną praktyką. Czystość złota jest określana po rafinacji, a ze względu na różne technologie i standardy na całym świecie, nie wszyscy robią to w ten sam sposób. Akceptowalna czystość złota inwestycyjnego na świecie wynosi 99,50. Osiąga się ją poprzez wdrożenie procesu chlorowania Millera. Następnie, aby osiągnąć 99,99+ złoto poddawane jest procesowi elektrolitycznej rafinacji Wohlwilla. I tak właśnie postępuje Perth Mint.

Przekładając dodawanie domieszek na żywy przykład - 0,15 uncji z 1 kg sztabki, przy cenie za uncję 1900 USD to wartość 285 USD. Większość klientów z Europy i Ameryki Północnej oczekuje czystości 99,99. Jej osiąganie jest związane z malejącym kosztem rafinacji. Koszt zmienny na jednostkę maleje bowiem wraz ze wzrostem wolumenu produkowanego. Oznacza to, że aktualnie różnica między rafinacją do 99,50 a 99,99 dla większości rafinerii podstawowych jest już kosztowo nieistotna w porównaniu z preferencjami rynku dotyczącymi czystszego produktu. Oczywiście rynek jest wypełniony 98,6 Austriackimi Dukatami i 91,7 Brytyjskimi Suwerenami, Kruggerandami i Amerykańskimi Orłami. Jednak nadal zawierają one jedną uncję trojańską czystego złota, tylko wymieszanego z odpowiednią proporcją srebra i miedzi.

"Mennica rozpoczęła domieszkowanie swojego złota jako środek oszczędnościowy w 2018 roku, spodziewając się zaoszczędzić do 620 000 dolarów rocznie - drobny ułamek jej rocznej sprzedaży".

Autorzy porównują możliwe oszczędności uzyskane w ten sposób do wartości sprzedaży. Jest to poważny błąd w artykule lub celowe działanie skierowane przeciwko The Perth Mint, ponieważ nie bierze pod uwagę kosztów prowadzenia działalności. 602 tys. AUD zaoszczędzone w porównaniu do 18,85 mld przychodów w roku finansowym 2018, wydaje się być ułamkiem. Jednak koszty prowadzenia działalności wynosiły w tymże okresie 18,76 mld AUD. W 2018 roku dało to 10,05 mln AUD zysku przed opodatkowaniem. Po zaaplikowaniu wszystkich podatków, całkowity dochód za okres, przypisany właścicielom Gold Corporation / The Perth Mint wyniósł 6,4 mln AUD. Wobec tej liczby, potencjalne oszczędności 602 tys. AUD wydają się już być uzasadnione. Zwłaszcza w porównaniu z rokiem 2017, który The Perth Mint zakończyła z dochodem 16,84 mln AUD po opodatkowaniu.

---

Taki spadek zysków można tłumaczyć wysokimi kosztami produkcji. Ogólne koszty produkcji wzrosły w stosunku do wyższej produkcji. Cena materiałów (miks dostarczany do mennic w postaci „dore”) pozostała na podobnym poziomie w 2017 i 2018 roku. Wydaje się więc, że jedyne poważne różnice na sprawozdaniu finansowym rok do roku są w kosztach towarów i podatkach. A The Perth Mint ma okazję poprawić tylko jeden z nich.

"W ciągu dwóch lat ta chęć oszczędzania postawiłaby mennicę w centrum tego, co może być jednym z największych skandali związanych ze złotem w historii Australii. Od początku pojawiały się oznaki kłopotów. Zaledwie kilka miesięcy po rozpoczęciu programu domieszek, raport mówi, że pracownicy rafinerii zidentyfikowali obawy, że poziomy srebra i miedzi mogły przekroczyć te dozwolone przez SGE. Mimo to pracownicy rafinerii kontynuowali dodawanie domieszek do złota."

Próba oszczędzania na materiale i kosztach produkcji poprzez utrzymywanie dosłownie niewiele ponad wymaganą przez klienta normę, to zawsze ryzykowna sprawa. W każdym razie zrozumiała, bo w konkretnym przypadku 1 kg sztab, SGE płaci za próbę 99,9996. Jeżeli stop złota będzie 99,9998, wtedy 0,0002 jest stratą producenta. A przy zastosowaniu kumulacji wynikającej z prawa małych liczb, po jakim czasie tworzy to realną wartość. Ryzykiem jest, że problem w procesie produkcyjnym pozostawia producenta bez możliwego marginesu błędu. Może to skończyć się dostarczeniem produktu niezgodnego z oczekiwaniami klienta i koniecznością naprawy problemu.

Mając długoterminowy kontrakt, The Perth Mint produkuje wyroby. W celu maksymalizacji zysku zdecydowała się na zmianę procesu produkcyjnego tak, aby zużywać mniej materiału. Osiągnięto to właśnie poprzez zmniejszenie wewnętrznego marginesu błędu. Takie podejście wskazuje, że to właśnie poszukiwanie oszczędności mogło pochodzić od struktur zarządczych, a nie inżynierów procesu.

Koszt wytworzenia każdego produktu składa się z 3 kluczowych elementów, którymi są: praca, materiał i koszty ogólne. W ten sposób Mennica Perth zaoszczędziła bezpośrednio na materiale i niektórych kosztach ogólnych.

Nie jest niczym niezwykłym, że w przypadku firmy produkcyjnej, problemy produkcyjne muszą być zgłaszane, to jest standardowa procedura. I wydaje się, że po rozpoczęciu programu domieszek pojawiły się obawy o przekroczenie dopuszczalnych przez SGE poziomów srebra i miedzi. Nie możemy zaprzeczyć istnieniu takich problemów, ale bez zapoznania się z wewnętrznym raportem Perth, na który powołuje się ABC News, nie możemy zweryfikować zarzutów opisanych przez ABC News.

Wycofanie 100 ton? Nie sądzimy

Ignorowanie wewnętrznych raportów jakości w poszukiwaniu oszczędności można by uznać za sprawę wewnętrzną. ABC News podaje jednak, że The Perth Mint próbowała również ukryć niezgodności, gdy zostały one wykryte. Cytując rzekomego insidera mennicy:

"To się stało w pierwszej kolejności z powodu złego zarządzania systemami i niekompetencji po stronie rafinacji. Ale kiedy już to odkryli, wiedzieli, co robią. Podjęli celowe działania, aby zapewnić, że to nie wydostanie się na zewnątrz."

Wykrycie przez SGE problemu ze zbyt niską zawartością złota nastąpiło we wrześniu 2021 roku, kiedy SGE, po dokonaniu losowych kontroli jakości odkryło dwie 1 kg sztaby zawierające zbyt dużo srebra w próbie.

"Gdyby SGE – (…) klient Gold Corporation (…) - podał do publicznej wiadomości, że ma problemy ze sztabami Gold Corporation ... wpływ negatywnych publicznych wypowiedzi na biznes mógłby być bardzo znaczący."

Przedstawiciele Perth przeprowadzili test czystości, znany jako "assay". W rezultacie jedna sztabka nieznacznie nie spełniała surowych standardów SGE dla zawartości srebra w stopie. W związku z tym, w ramach przeglądu praktyk rafinacyjnych, wprowadzono natychmiast nowe procedury, dzięki którym sztabki o wadze 1 kg miały ze 100% pewnością odpowiadać wymogom SGE.

Według źródła informacji ABC, pracownicy sygnalizowali wcześniej kłopoty ze spełnieniem wymogów, ale rafineria kontynuowała praktyki oszczędnościowe. W związku z tym oraz z testem sztab, zasięgnięto porady u ówczesnego dyrektora generalnego Richarda Hayesa odnośnie tego, co zrobić z dwoma testowanymi sztabkami, z których jedna zawierała domieszki niższe niż wymagane przez SGE. ABC twierdzi, że Hayes potwierdził, że tylko zgodny test powinien zostać dostarczony i że właśnie po tym The Perth Mint zaprzestało programu domieszek złota w tym samym dniu, w którym odkryto nieudany test.

Należy pamiętać, że rok 2021 był napięty między Pekinem a Canberrą, ponieważ strony były zaangażowane w wojnę handlową. W marcu Chiny nałożyły cła antydumpingowe na australijskie wino. W kwietniu Australia anulowała dwie umowy dotyczące Pasa i Drogi. W maju Australia rozpatrywała kontrowersyjną 99-letnią dzierżawę portu w Darwin przyznaną chińskiej firmie. W maju Pekin zawiesił strategiczny dialog gospodarczy Chiny-Australia i wprowadził nieoficjalny zakaz importu węgla z Australii. W czerwcu Pekin wprowadził kontrolę produkcji stali w celu zmniejszenia zanieczyszczenia i nadprodukcji, co mocno uderzyło w australijską stal. Następnie we wrześniu Aussies dołączyli do AUKUS...

Mając tylko te wymienione, trzeba przyznać, że SGE powstrzymało się przed eskalacją, przedkładając interesy z dostawcą nad polityczne kłótnie. Chociaż, jeżeli wierzyć narracji ABC, miała ku temu wszelkie powody. Postanowiła wstrzymać się z upublicznieniem swojej skargi i przyjęła obietnice mennicy dotyczące jakości. Jednocześnie SGE poinformowała klientów w Chinach o potencjalnej niezgodności i chęci rozwiązania problemu. Biorąc pod uwagę znaczenie SGE w chińskim handlu międzynarodowym i jej aspiracje do stania się marką rozpoznawalną na świecie, wydaje się iż były to bardzo zrównoważone i spokojne działania.

Jednak prowadzący śledztwo reporterzy z ABC News kontynuują:

"W oparciu o przeciętne rozumienie wielkości (...) możliwe było wycofanie z Szanghajskiej Giełdy Złota do 100 ton zapasów w celu ich wymiany" - czytamy w raporcie."

"Ale to nie była tylko jedna zła partia, oznaczało to, że większość sztabek złota podczas trzyletniego programu domieszek była potencjalnie niezgodna z normami Szanghaju."

W pierwszym rozdziale naszej analizy dokonaliśmy kilku obliczeń dotyczących wartości wspomnianych 100 ton. Dla rynków towarowych najważniejsze jest utrzymanie płynności. To znaczy - utrzymywać wystarczające zapasy. W 2021 roku London Metal Exchange nie miała wystarczających zapasów aluminium, dlatego na kilka dni wstrzymała handel. LBMA w marcu 2022 roku odmówiła przyjęcia nowych sztabek złota z Rosji, ale zdecydowała się zatrzymać te już przyjęte do magazynów jako będące przedmiotem transakcji. Podobnie rzecz ma się na SGE - sztabki mogły być już przedmiotem pewnych działań. W związku z tym ich wycofanie spowodowałoby pewne problemy zarówno dla klientów, jak i SGE oraz oczywiście duże koszty dla The Perth Mint.

Co więc mogło się stać z niezgodnymi sztabami 1 kg? Wszystko jest w specyfikacji. Standard SGEB1-2019, paragraf 4.3.4 wyraźnie stwierdza:

---

Gdybyśmy nie brali pod uwagę 1 kilogramowych sztab, ale 3-kilogramowe lub cięższe, wtedy moglibyśmy je po prostu zdegradować do niższych kategorii, ponieważ są one podzielone na cztery klasy według zawartości złota. Niezgodne z wymogami, mające spełniać klasę 2 po prostu spadłyby do klasy 3. Nie dotyczy to jednak sztabek 1 kg.

---

Dokonajmy spekulacji na temat opcji: SGE i The Perth Mint najprawdopodobniej znalazły akceptowalne dla obu stron rozwiązanie, aby uniknąć zakłóceń na rynku. Niezależnie od tego, czy było ono oparte na pełnej, częściowej czy losowej kontroli zapasów, czy problem był niewielki czy eskalowany oraz czy strona chińska zareagowała ostro czy łagodnie na problem jakości. Zasadniczo, SGE przedstawiła problem, mennica Perth przeprowadziła testy i zareagowała odpowiednio wprowadzając zmiany do swojego procesu, a obie strony pozostały związane umową. Historia jakich miliony w przemyśle wytwórczym i przetwórczym. Prawdopodobnie nigdy nie dowiemy się, w jaki sposób strony zdecydowały się rozwiązać problem jakości, ponieważ jest to część tajemnicy handlowej, określonej w umowie między stronami, a także w przepisach prawa - np. The Perth Mint nie może rozmawiać o istniejących lub potencjalnych klientach na podstawie sekcji 74 Gold Corporation Act 1987. Poza tym minęło już ponad 1,5 roku od odkrycia niezgodnej sztabki. Z pewnością, jeśli coś trzeba było zrobić, to zrobiono to już dawno temu.

Stąd też założenia przedstawione przez ABC o wycofaniu 100 ton, wydają się nie uwzględniać czynników produkcyjnych i rynkowych. Załóżmy na chwilę, że ABC ma rację, strony nie znalazły rozwiązania, albo że SGE znalazło o wiele więcej "problematycznych" kilogramowych sztab. SGE prawdopodobnie zdecydowałoby się na objęcie ich warrantem (zawieszenie), a mennica The Perth Mint musiałaby rozważyć stopniowe przetapianie w Chinach lub w kraju. Założenie, że z powodu niezgodności odrzucona zostałaby cała partia jest raczej niemożliwe, bo oznaczałoby to 100 ton, czyli 4 miesiące mocy produkcyjnych kilogramowych sztab dla Perth. Konieczność ponownego przetworzenia takiego wolumenu poważnie wpłynęłaby na rentowność mennicy. Wielu członków rynku mogłoby też łatwo zniechęcić się do bezkompromisowego stanowiska SGE.

---

Alternatywnie, The Perth Mint mogłaby poszukać innego nabywcy na wycofane zapasy, który zaakceptowałby sztaby jako zgodne z wymogami. Comex, Sao Paulo, Dubaj, Istambuł, Mumbai i Tokio przyjmują kilogramowe sztaby. Oczywiście jest jeszcze kwestia czystości stopu, ale wiemy, że SGE ma wyższe wymagania niż przyjęte rynkowo. Problem tylko w tym, że sztaby noszą już oznaczenia SGE. I oczywiście wszystko to przy założeniu, że 100 ton w 1 kg sztabach, dostarczonych w latach 2018-2021 nadal pozostaje w magazynach SGE, a nie w rękach prywatnych lub instytucjonalnych. W przeciwnym razie SGE musiałoby rozpocząć ogólnochińską akcję wycofywania sprzedanych sztab.

Wniosek 1: Dla prywatnych inwestorów w złoto, historia ta jest raczej „żadnym wydarzeniem”. Nie ma powodu, by nie kupować produktów inwestycyjnych z The Perth Mint lub nie ufać informacjom podawanym przez producenta. Nigdy nie było wątpliwości, że złoto o którym mowa w ABC News, nie odpowiada deklarowanej próbie 999,9/1000.

Wniosek 2: Oświadczenie SGE z marca 2023 r., w odpowiedzi ABC News wydaje się być wytoczeniem ciężkich dział:

"Odpowiednie media nie wywiązały się ze swojego obowiązku weryfikacji treści, co spowodowało rozpowszechnienie niedokładnych treści w Internecie, powodując poważne szkody dla reputacji Shanghai Gold Exchange."

SGE dodała, że zastrzega sobie prawo do podjęcia dalszych działań w celu ochrony swojej reputacji i zabezpieczenia swoich uzasadnionych praw i interesów.

Prawdziwy problem czy wewnętrzne gierki polityczne w Australii?

Obecnie, w marcu 2023 roku, w świetle informacji prasowych, LBMA postanowiła odwołać się do procesu przeglądu incydentów, wyjaśniając, że jakikolwiek incydent lub kwestie, które mogą wpłynąć na wiarygodność Good Delivery List i hurtowego rynku metali szlachetnych są traktowane bardzo poważnie. The Perth Mint pozostaje na prestiżowej londyńskiej Good Delivery List, jednak, gdyby dochodzenie wykazało, że Perth nie spełnia standardów, LBMA może podjąć działania dyscyplinarne, które mogą obejmować zawieszenie członkostwa lub jego odebranie. Byłby to poważny problem dla Perth, gdyż SGE przyjmuje wlewki i sztaby produkowane przez rafinerie akredytowane w Londynie. Choć wydaje się to bardzo mało prawdopodobne, gdyż sztaby produkowane w Perth z pewnością spełniałyby wymagania LBMA, jako niższe od tych z Chin.

The Perth Mint odniosła się do zarzutów. Nie mogła jednak skomentować źródeł ABC - "wewnętrznego raportu" i "insidera", ponieważ nie przedstawiono publicznie żadnych dowodów.

https://www.perthmint.com/news/media-announcements/corporate/response-to-abc-tv-allegations

Trudno nie zauważyć, że to, co wydawało się być początkowo niezgodnością jakościową i błędnymi decyzjami biznesowymi, teraz wydaje się być tylko jednym z elementów szerszego ataku. W ciągu kilku dni ABC News oskarżyło The Perth Mint o fałszerstwo złota, sprzedaż złota byłemu członkowi gangu motocyklistów, przypomniało o dochodzeniu i ewentualnej karze w związku z nieodpowiednimi zabezpieczeniami przed praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu. Wyciągnięto nawet fakt, gdy The Perth Mint dokonała zakupu złota z nielegalnego źródła w 2020 roku. Za samo to zresztą, Australijczycy musieli już głęboko się tłumaczyć przed LBMA.

https://www.abc.net.au/news/2023-03-09/perth-mint-gold-doping-explainer/102070850

Wydaje się zatem, iż można przynajmniej rozważyć możliwość, że jest to część politycznych wewnętrznych zagrywek w ramach Partii Pracy. Po pierwsze, ABC News jest krajowym nadawcą, który politycznie skłania się ku temu, co miejscowi uważają za lewą stronę. W przeszłości była zresztą wielokrotnie oskarżana o stronniczość polityczną. W 2022 roku w Australii odbyły się wybory federalne, w wyniku których doszło do zmiany rządu. Liberalno-narodowego premiera Scotta Morrisona zastąpił Anthony Albanese z Partii Pracy.

Australia Zachodnia pozostała w powyższym obozie, choć podział polityczny między prowincją a stolicą był wyraźny. Na czele dystryktu pozostaje lewicowy premier Markiem McGowanem. McGowan mianował Jasona Watersa na stanowisko prezesa The Perth Mint, po tym jak Richard Hayes odszedł w 2021 r.

Jednak lokalni korespondenci – ponownie z ABC News – zauważyli, iż aktualny premier kraju oraz premier Zachodniej Australii mają między sobą wiele nie-wyjaśnionych spraw związanych z polityką wewnętrzną, a nawet unikali wspólnego pokazywania się publicznie w czasie kampanii wyborczych.

https://www.abc.net.au/news/2022-03-06/albanese-and-mcgowan-public-apperance-fails-to-transpire/100880760

Czy mennica w Perth pozostaje w tej sytuacji zakładnikiem politycznej rozgrywki mającej na celu utrącenie aktualnego premiera Zachodniej Australii, będącego prawnym zwierzchnikiem mennicy należącej do dystryktu? Nad tego typu postawioną hipotezą należy przynajmniej się zastanowić.